Uczestnictwo w Pracowniczych Planach Kapitałowych jest całkowicie dobrowolne. Oznacza to iż uczestnik w dowolnym momencie ma prawo przestać dokonywać wpłat i  zrezygnować z PPK.

Aby to uczynić pracownik ma obowiązek złożenia deklaracji na specjalnym formularzu w formie pisemnej. Formularz wymaga podania danych uczestnika PPK, danych podmiotu zatrudniającego i potwierdzenie decyzji, iż osoba rezygnująca „posiada wiedzę” o konsekwencjach rezygnacji, a zwłaszcza o tym, że rezygnując, traci prawo do 250 zł opłaty powitalnej i rocznej premii w wysokości 240 zł od państwa oraz składek od pracodawcy w wysokości 1,5 proc. swojego wynagrodzenia. Złożenie takiego oświadczenia jest wymagane dlatego, ponieważ decyzja o rezygnacji jest nieracjonalna z punktu widzenia inwestycyjno-emerytalnego, stąd konieczność upewnienia się, że osoba składająca ma świadomość rezygnacji z najważniejszej korzyści – partycypacji pracodawcy i państwa w programie.

Po otrzymaniu przez pracodawcę deklaracji ma on obowiązek niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni poinformować instytucję finansową prowadząca rachunek PPK o  rezygnacji z PPK złożonej przez uczestnika. W tym samym miesiącu, w którym pracownik złożył deklarację o rezygnacji, pracodawca nie przekazuje wpłaty do PPK, a jeśli rezygnacja nastąpiła po przekazaniu wpłaty, podlega ona zwrotowi.

Złożona rezygnacja nie oznacza jednak, że nie możemy zmienić zdania. Pracownik, który zrezygnował z PPK, może w dowolnym momencie z powrotem przystąpić do programu. Może to uczynić składając w tej sprawie pisemny wniosek.

Jeśli tego nie uczyni, pracodawca z automatu po upływie czterech latach od złożenia rezygnacji z PPK (do ostatniego dnia lutego danego roku) zapisze go ponownie. Jeśli pracownik nadal nie będzie chciał uczestniczyć w programie, będzie musiał ponownie złożyć deklarację o rezygnacji z PPK. Tą czynność będzie musiał powtarzać co cztery lata.